به گزارش ایران دکونومی، روز گذشته خبری مبنی بر اینکه ملک کارخانه نوآوری آزادی، در مزایده خود شرکت‌کننده و خریداری نداشته منتشر شد.

در پی این خبر، فرزین فردیس، مدیرعامل سرآوا از تمدید قرارداد کارخانه نوآوری آزادی تا اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ خبر داد.

شاید بتوان این نتیجه مذاکره را مربوط به نبود شرکت‌کننده در مزایده دانست. اما، چرا قرارداد کارخانه فقط ۶ماه تمدید شده است؟

برخی از منابع آگاه، خبر از عدم تسویه رهن کارخانه نوآوری آزادی دادند و همین مسئله به فروش گذاشتن این ملک را توجیه می‌کند، اما عدم وجود خریدار، آما (مالکین کارخانه) را مجاب کرده تا قرارداد این ملک را برای شش ماه تمدید کند.

این فرصت شش ماهه برای چیست؟ پس از اینکه خبر مهلت تخلیه یک ماهه کارخانه منتشر شد، بازتاب گسترده‌ای از این مسئله شکل گرفت که با وجود اینکه حق را به مالک می‌دادند، این فرصت را برای تخلیه کارخانه ناکافی می‌دانستند.

یکی از فعالین اکوسیستم استارتاپی در این خصوص گفته بود: «مهلت یک ماهه برای جابه‌جایی استارتاپ‌ها، تیم‌ها و تجهیزاتشان بسیار زشت جلوه می‌کند و ممکن است باعث شود کار شرکتی مثل علی‌بابا برای جابه‌جایی تیم، مدتی متوقف شود و این مسائل مملکت را مختل می‌کند!»

اگرچه این حرف با بزرگنمایی زیادی همراه بود اما نمی‌توان منکر این مسئله شد که جابه‌جایی تیم‌ها به کسب‌وکارها آسیب فراوان خواهد زد و در حال حاضر آیا این تمدید ۶ ماهه مهلت بیشتری برای جابه‌جایی است؟ پس از اردیبهشت ۱۴۰۳ چه بر سر کارخانه نوآوری آزادی خواهد آمد؟

لینک کوتاه :
اشتراک گذاری : Array