بیمه‌گران و Coreها در کافه اینشورتک
رویداد کافه اینشورتک این هفته در مرکز نوآفرینی بیمه پلنت با موضوع «بیمه‌گران و Coreها» با حضور نمایندگان Coreهای بیمه‌گری و مدیران شرکت‌های بیمه برگزار شد.
به گزارش ایران دکونومی، از نظر اندیشمندان، بیمه در کشورهای مختلف جهان به جایگاهی رسیده است که می‌تواند با ایجاد اطمینان در مجموعه فعالیت‌های اقتصادی نقش کلیدی را در توسعه اجتماعی و اقتصادی کشورها ایفا کند. در ایران نیز صنعت بیمه با سابقه بیش از ۸ دهه ترویج توانسته دامنه حضور و فعالیت خود را در حوزه‌های مختلف گسترش بدهد. اما چالش‌های اساسی که هنوز در این صنعت وجود دارد و همه روزه در رویدادهای مختلف روی آن بحث و جدل صورت می‌گیرد، کدام است؟
مرکز نوآوری صنعت بیمه و مالی پلنت روز گذشته (یکشنبه، هشتم مردادماه) در یک گپ‌وگفت اینشورتکی این موضوع را میان صاحبان Core و نمایندگان شرکت‌های بیمه به بحث گذاشت تا همه تجربه‌های خود را در این صنعت به بحث گرفته و برای چالش‌های موجود نیازسنجی صورت بگیرد. در این رویداد مهدی ایمانی مهر (قائم مقام مدیرعامل فناوران اطلاعات خبره)، حامد بهروز ( مدیر امور مشتریان و پشتیبانی داتین)، یعقوب قنبرزاده (مدیرعامل فناوران به آفرین ترنج) و حامد کاظمی (بنیان‌گذار استارتاپ بیمه‌ای مرکوری و آپولو) به عنوان مهمانان ویژه دعوت شده بودند.
دست شرکت‌های بیمه زیر ساطور Coreها است؟
در ابتدای رویداد پرسشی که مطرح گردید و بسیاری از نمایندگان شرکت‌های بیمه نیز با آن موافق بودند این بود که «آیا دست شرکت‌های بیمه زیر ساطور Coreها است؟»، در دنباله این پرسش این موضوع مطرح شد که صنعت بیمه هنوز خودش را به عنوان یک وجود مستقل نپذیرفته و این بدان معناست که این شرکت‌ها خود دستشان را زیر ساطور می‌برند. در این خصوص تا اندازه‌ای شرکت‌های بیمه مقصر هستند و مابقی تقصیر نیز بر گردن قوانین موجود می‌باشد. به همین منظور باید انقلابی در صنعت بیمه صورت بگیرد و رویکرد شرکت‌ها بر اساس خواسته‌های مشتری تنظیم گردد.
این موضوع را مهدی ایمانی مهر، قائم مقام مدیرعامل فناوران به بحث گرفت. به گفته او، شرکت فناوران اطلاعات خبره در ۲۰ سال گذشته در یک فضای تخصصی مشغول ارزش آفرینی برای سازمان‌های بزرگ بوده و در راستای تولید راهکارهای نرم‌افزاری برای صنعت بیمه فعالیت دارد. او در این خصوص گفت: شرکت فناوران از طریق شرکت بیمه برای ۴۰ میلیون نفر بیمه شده خدمات رسانی می‌کند.
به عقیده ایمانی مهر، صنعت بیمه مختصات خاصی دارد. هزینه‌ای که بابت این فناوری اطلاعات در دنیا می‌شود خیلی زیاد است، اما در ایران یک بر صد است. مسئله این است که به‌طور مثال اگر بانک سامان یک درصد صنعت پرتفوی دارد واحد فناوری اطلاعاتش ۱۰۴ برابر است. آیا در بیمه سامان هم چنین خبرهایی است؟ آیا در بیمه آسیا، در بیمه دانا چنین خبری است؟
موضوع دیگر توسعه رویکرد داده محور است. وقتی که داده محور هستید دیگر دست‌تان زیر ساطور یک Core نیست. چون آنجا می‌توانید اکوسیستم گرایی کنید. در صنعت بیمه چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ تعداد شرکت‌های استارتاپی صنعت بیمه کم است. در اینجا زیرساخت بازی دادن API است. اگر این موضوع مطرح گردد که در صنعت بیمه API وجود ندارد، همین امروز در شرکت‌های صنعت بیمه مانند سامان، کارآفرین و غیره اگر برای گرفتن API درخواست بدهید API دارند اما برای دادن آن شرایط وجود دارد.
میزان وابستگی نوآوری در صنعت بیمه به Coreها
به عقیده برگزار کنندگان رویداد حقیقتی که وجود دارد این است که شرکت‌های بیمه همواره در این زمینه سروصدا می‌کنند. اما وقتی‌که هنوز در حال کار هستند، این یعنی عملیات بیمه‌گری در سطح قابل قبولی برایشان اتفاق می‌افتد که در حال ادامه دادن هستند. اگر این Coreها وجود نداشت تاکنون بیمه‌ها با کاغذ صادر می‌شد. هر چند این اتفاق رخ داده اما اشکال کار شاید در قدم‌های بعدی باشد که با سرعت مورد انتظار برداشته نشده است.
حالا این پرسش مطرح می‌گردد که بحث نوآوری در صنعت بیمه را چقدر وابسته به Coreها می‌بینیم و اگر این وابستگی دیده می‌شود انتظار داریم Coreها به چه سمت و سویی حرکت کنند که این نوآوری شکل بگیرد؟
از سوی هم انتقاد دیگری که بر بیمه‌گذاران وارد بود موضوع کهنه بودن کاربران است. طوری‌که یکی از کارگزاران بیمه در این رویداد گفت: این روزها در رابط و تجربه کاربری، کاربر پسندی اصلا دیده نمی‌شود، شما که در صنعت هستید چرا با پیشرفت جلو نرفتید؟ اکنون این کاربر به یک تحول گرافیکی نیاز دارد. این سیستم برای ما خسته کننده شده و کلاً باید آن را به‌روزرسانی کنید و بپذیرید که خیلی پیچیده است.
او اضافه کرد: اگر واقعاً API دارید سوال این است که این API را چرا در اختیار قرار نمی‌دهند؟ اگر قرار است کمک کنیم سیستم دیجیتالی شود باید این مشکل برطرف گردد، در صورتی‌که سوئیچ می‌گوید Coreها آن را ارائه نمی‌دهند، شرکت‌ها می‌گوید شما ارائه نمی‌دهید و شما به عنوان Core می‌گویید که ما آن را در اختیار داریم و آنها درخواست نمی‌کنند.
حامد کاظمی، بنیان‌گذار آپولو نیز به این موضوع پرداخت که چرا ما فکر می‌کنیم کیفیت فناوران مناسب نیست. او گفت که نکته‌ای که در فناوران وجود دارد این است که API خیلی بیشتر وجود دارد، اما در اختیار اینشورتک‌ها نیست.
به عقیده او شرکت‌های بیمه واقعاً نمیدانند چه می‌خواهند؟ یک مشخصه از پروژه وجود ندارد. به طور مثال شرکتی می‌گوید من یک سرویسی می‌خواهم که فلان راهنمایی ویدیویی را هم داشته باشد. می‌گویم این راهنمایی که به پلتفرم من ارتباط ندارد. می‌گوید نه اگر می‌خواهی استفاده کنم باید این کار را هم انجام بدهید.
کاظمی افزود: اکنون رویکرد شرکت ما تغییر کرده، برای ما مشتری مهم نیست؛ بلکه این مهم است که حتی اگر دو مشتری داشته باشیم باید سرویس باکیفیت ارائه بدهیم. تعداد مشتری را کم می‌کنیم و در مقابل محصول بالغ‌تری ارائه می‌دهیم.
در خصوص نوآوری نیز اگر زیرساختی وجود داشته باشد نوآوری شکل می‌گیرد. یعنی اگر سندباکسی وجود داشته باشد نوآوری به صورت خودکار شکل خواهد گرفت.
در خصوص میزان وابستگی نوآوری بیمه‌ها به Coreها نیز می‌توان گفت که صنعت بیمه در دنیا تغییر کرده، آن چیزی که در گذشته پیاده می‌شد در حال حاضر جوابگوی نیازمندی‌های مشتریان نیست. اکنون بازار استارتاپ‌ها وجود دارد، کارگزار آنلاین، ارائه دهندگان محصولات مختلف، دیتاماینینگ و … وجود دارد. آن مدل‌های سنتی گذشته در حال ازبین رفتن است و به این سمت می‌رویم که از نرم‌افزارها استفاده کنیم. مشتری‌ها این محصولات را نیاز دارند و باید به نیازهایشان آن‌گونه که می‌خواهند جواب داده شود.
اکنون اگر استارتاپی می‌خواهد پروژه‌ای را در صنعت بیمه پیاده‌سازی کند، اولین چیزی که پرسیده می‌شود این است که از Core می‌خواهید استفاده کنید یا نه؟ چون برایشان هزینه دارد. اما مشکلی که باعث می‌شود بسیاری اوقات نوآوری متوقف شود این است که شرکت‌های بیمه حاضر نیستند این کار را انجام بدهند.
بلاکچین محور دیگر در صنعت بیمه
احمد حبیبی، یکی از فعالین حوزه پلنت بحث شفافیت در بلاکچین را مطرح کرد. از نظر او در چند لایه مختلف باید صنعت بیمه مورد بررسی قرار بگیرد. نخست لایه رگولاتوری یا دولت است که مشکلات و چالش‌های خودش را دارد. در این لایه کد صنعت بیمه نیز تحت تاثیر تصمیمات دولتی قرار می‌گیرد. لایه بعدی کسب‌وکارهاست که پر از دغدغه هستند. موضوع اختلاف نظر میان شرکت‌های بیمه در حدی است که باور کردن اینکه با چنین وضعیتی در کنار یکدیگر فعالیت می‌کنند سخت است.
این وسط تنها کسی که ضربه می‌خورد کاربر است. نه حکومت حالش بد می‌شود و هر قانونی را که بخواهد در رگولاتوری تصویب می‌کند و نه شرکت‌ها. یک مشکل اساسی دیگر در زیرساخت است. ما وقتی زیرساخت نداریم به نظرم رشدی اتفاق نمی‌افتد. چون همچنان یک نهاد مرکزی داریم که تمام اکوسیستم‌های ما جام داده است.
از سوی دیگر و به عقیده این فعالین حوزه اینشورتک، تفاوت‌هایی که بین بازارهای این حوزه موجود است شاید به دلیل جوان بودن صنعت بیمه باشد که این ضعف فناوران است و قابل بررسی است.
شرکت‌های بیمه در مسیر نوآورانه قرار بگیرند
یعقوب قنبرزاده، مدیرعامل فناوران به آفرین ترنج با بیان این موضوع که Coreها نهایتاً سرویس دهنده هستند گفت: استراتژی در شرکت‌ها و برنامه کار در شرکت‌ها تعریف می‌شود. من تقریباً ۲۵ راهکار Core در دنیا را بررسی کردم و همه معیارهایی که Coreها دارند را داریم. ما اگر برنامه نداشته باشیم نمی‌توانیم به جایی برسیم. امروزه در صنعت بیمه عبارتی که خیلی استفاده می‌شود این است: «تحول دیجیتال» یا هم دگرگونی. دگرگونی مهاجرت است یعنی باید چاره‌ای بیندیشیم.
او مطرح کرد که هر کارگزاری اگر بخواهد در حوزه OMS سرمایه‌گذاری کند بالغ بر ۵۰ میلیارد باید هزینه کند. می‌خواهم بگویم که تکنولوژی هزینه‌بر است.
در دنیا ۳ تا ۵ درصد حق بیمه دریافتی است، اما در ایران دو در هزار برای کل است. این شرایط هم روی کارهای فناوران به عنوان وندورها تاثیرگذار است. از طرفی هم حتماً لیدر وندورها خود شرکت‌ها هستند. در سطح بالاتر هم این مسئله وجود دارد، یعنی الان واقعاً معلوم نیست که ما قرار است به کجا برسیم. برخی ایرادات گرفته می‌شود، API توزیع نمی‌کنند، رابط کاربری کاربرپسند نیست یا هر چیزی دیگری. اما نکته اساسی این است که اگر آن مسیری که قرار است طی شود مشخص نباشد هیچ‌کدام از این‌ها به نتیجه نمی‌رسد.
در واقع شرکت‌های بیمه باید تصمیم بگیرند که فروش‌شان با روش‌های نوآورانه انجام شود؛ بنابراین به وندورها باید فشار بیاورند.
سرویس دهنده چقدر پرتفو دارد؟
حامد بهروز، مدیر امور مشتریان و پشتیبانی داتین با مطرح کردن این موضوع که برای یک شرکت سرویس دهنده Core اتفاقی که اکنون به صورت مدام می‌افتد این است که در شروع فصل اولویت کار را مشتری مشخص می‌کند، گفت: اگر اولویت بحث نوآوری است یا بحث ارائه سرویس‌های جدید است این موضوع باید برای مالک کسب‌وکار نیز اولویت باشد. بعد از اینکه اولویت شد، قطعاً برایش هزینه می‌شود، صبوری صورت می‌گیرد. وقتی ما از یک API استفاده می‌کنیم چیزی است که در هر موقعیت به سرویس گیرنده خدمت بدهد. نکته این است که قطعاً پشتیبانی ۷ در ۲۴ را هم می‌طلبد و شرکت‌های ارائه دهنده سرویس به عنوان یک بیزینس خیلی جاها دارند هزینه می‌کنند که آن سرویس فعال شود.
از نظر او اولین چیزی که در اینجا بررسی می‌شود بحث این است که این سرویس چقدر پرتفو می‌آورد و این پرتفو در چه جایگاهی قرار می‌گیرد. پس با این رویکرد هیچ‌وقت کار جدید نمی‌توان انجام داد.
از حوزه‌های دیگری که لازم است به آن توجه بشود بحث بک‌تیک است، اکنون برای این شرکت‌ها مثل خیلی از سرویس‌دهنده‌های دنیا قوانین مشخص است و قراردادها وجود دارد، شما به عنوان کسب‌وکار می‌توانید به عنوان ارائه دهنده سرویس از آن قراردادها استفاده کنید. قطعاً برای یک شرکت نوآور جذاب است که کارهای جدیدی انجام دهد. اما دو بحث اساسی در اینجا وجود دارد، یکی موضوع پیوند سیستم‌ها است. اما بحث مهم‌تر از پیوند، یکپارچگی است؛ یعنی فرآیندها هم باید یکپارچگی داشته باشد. در حوزه تکنولوژی باید نیروهای جدیدتری جذب شوند. یک برنامه‌نویس وقتی مدام کارهای تکراری انجام می‌دهد و نوآوری در کار نیست و قطعاً این موضوع به یک دغدغه تبدیل می‌شود. اما اگر ذینفع بخواهد کار جدیدی انجام شود قطعاً هزینه دارد. نکته اساسی این است که برای خروجی‌های بهتر باید اقداماتی صورت بگیرد.
