وام مسکن کارگران حذف شد؟
کارگران با حقوق حداکثر ۹ تا ۱۰ میلیونی طبیعتاً از لیست دریافت وام بانک مسکن حذف میشوند.
به گزارش ایران دکونومی، اقساط وام ۹۶۰میلیون تومانی بانک مسکن حدود ۳۵میلیون تومان میشود که کارگران با حقوق حداکثر ۹ تا ۱۰ میلیونی طبیعتاً از لیست دریافت وام بانک مسکن حذف میشوند.
حقوق کارگران در سال 1402 میزان 27درصد افزایش داشت، بر این اساس، حداقل دستمزد ماهانه از چهار میلیون و 179 هزار و 750 تومان در سال 1401 به پنج میلیون و 308 هزار و 282 تومان در سال 1402 رسید، یعنی یک کارگر در تهران با دریافت مزایای شغلی حدود 9 میلیون تومان درآمد دارد، حال چگونه ممکن است یک کارگر کنار هزینههای خوراک, بهداشت, آموزش و ….. و از همه مهم تر اجارهبهای مسکن بتواند اقدامی برای دریافت وام مسکن با اقساط بالا داشته باشد.
بانک مسکن برای اعطای وام خرید مسکن با جعاله تعمیر آن جمعاً به مبلغ ۹۶۰ میلیون تومان، با نرخ ۲۲,۵ درصد و بازپرداخت ۱۲ساله، حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان از خریداران مسکن سود میگیرد که با توجه به قیمت حدود ۱۸۰ میلیون تومانی اوراق مسکن، نرخ تسهیلات مذبور به بالای ۳۰ درصد میرسد.
در واقع اگر 180میلیون تومان قیمت اوراق مسکن را از مبلغ تسهیلات که 960میلیون تومان است کم کنیم، تسهیلات خرید مسکن برای خریداران حدود 780میلیون تومان خواهد بود که طی 12 سال حدود 200درصد سود از خریداران مسکن گرفته میشود.
با توجه به میانگین قیمت هر مترمربع آپارتمان در تهران که حدود 80میلیون تومان میباشد این تسهیلات برای خرید 10 متر آپارتمان کفایت میکند و اگر حداقل متراژ آپارتمانها را 50 متر در نظر بگیریم افراد برای خانهدار شدن میبایست حدود 3 میلیارد تومان پسانداز داشته باشند که اتفاقی دور از ذهن میباشد.
کارگران حدود ۷۰ درصد از درآمد ماهانه خود را صرف هزینههای مسکن میکنند و انتظار آنها برای خرید یک متر خانه در کلانشهرها به بیش از ۳۰ سال رسیده است!
یکی از اصلیترین دغدغههای قشر کارگر در ایران تامین مسکن است. این گروه عمدتاً پایینترین سطح حقوقها را در جامعه دارند.
قدرت خرید خانه در کشورهای مختلف بسته به میزان تورم و سطح درآمد افراد متفاوت است، و قیمت خرید خانه یکی دیگر از عوامل تاثیر گذار در صاحبخانه شدن افراد است.
اعطای وام یکی از راهکارهای خانه دارشدن کارگران و کارمندان بود ولی چون کارگران در توانشان نیست که اقساط وام را بپردازند و چون اکثرا حداقل بگیرند، از وام مسکن استقبال نمی کنند.
و چون به لحاظ درآمدی و کاری با قراردادهای کوتاه مدت شش ماهه و یکساله مشغول کار هستند،ممکن است اگر هم زیر بار پرداخت اقساط چند ساله وام بروند از عهده پرداخت آن برنیایند. بحث دیگر، بحث ضمانت های وام است که کارگران عمدتا ضامن از جنس خودشان دارند و بانک ها این ضامن ها را قبول ندارند.
یکی دیگر از مشکلات مسکن کارگران این است که، حق مسکن که جزو حقوق و دستمزد کارگران است، معمولاً از سمت کارفرمایان نادیده گرفته میشود و کارفرما نسبت به پرداخت آن به کارگر مقاومت میکند.
در کلانشهرها عملاً امکان خرید خانه برای افراد با حقوق کارگری وجود ندارد و کارگران غالباً متقاضی اجاره واحدهای مسکونی هستند.