نقش رگولاتور در امنیت تاکسی‌های اینترنتی چیست؟
میلاد منشی‌پور، مدیرعامل تپسی، در نشست عصرانه‌های سیاستی، به این موضوع اشاره کرد که تاکسی‌های اینترنتی، امکان تایید آدرس محل سکونت رانندگان تاکسی را ندارند و این موضوعی است که رگولاتور، جهت مسائل امنیتی باید برای آن چاره‌اندیشی کند.
به گزارش ایران دکونومی، اولین نشست از سلسله نشست‌های عصرانه‌های سیاستی با موضوع «تنظیم‌گری تاکسی‌های اینترنتی» سه شنبه، نهم آبان ۱۴۰۲ در دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف برگزار شد. برخی صحبت‌ها در خصوص رگولاتور در این نشست مطرح شد.
در این نشست که به میزبانی انجمن علمی حکمرانی و سیاست‌گذاری بود، محسن پورسید آقایی، معاون اسبق سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران به موضوع رانندگان بدون آدرس و چالش امنیتی آن اشاره کرد که میلاد منشی‌پور، مدیرعامل تپسی با تایید این موضوع، عنوان کرد در برخی کشورهای دنیا تاکسی‌های اینترنتی اجازه دسترسی به سامانه‌های مربوط به تایید آدرس افراد را دارند؛ اما در ایران تاکنون چنین اجازه‌ای داده نشده است.
بازار یا رگولاتور؟
پورسیدآقایی، در خصوص بحث رگولاتوری درباره تاکسی‌های اینترنتی گفت: «رگولاتوری باید باشد، چون این قانون‌گذاری است که می‌تواند هم نیاز امنیت جامعه و هم سیاست‌گذاری در جامعه را تنظیم کند. به زبان ساده‌تر اجرای قوانین از طریق قانون‌گذاری قابل اجرا است.
گرچه در این موضوع هم شکی نداریم که بهترین رگولاتور عملکرد بازار و بازتاب و واکنش جامعه است. اما در یک جاهایی تنها مکانیزم بازار و رفتار کاربر نمی‌تواند قانون‌گذاری کند و در اینجاست که سطح دخالت به میزان پیشرفت و توسعه پلتفرم و نیازهای کاربران برمی‌گردد. برای مثال تپسی و اسنپ از ابتدا شماره پلاک و اسم راننده را برای تماس گذاشته بودند، اگر اینطور نبود خود کاربران به این موضوع معترض می‌شدند، پس در جاهایی می‌توان از قانونمند کردن توسط نیازهای جامعه استفاده کرد.»
نهاد واحد رگولاتور
منشی‌پور، مدیرعامل تپسی در ادامه صحبت‌های پورسیدآقایی افزود: «ما با رگولاتوری مشکلی نداریم، اما متاسفانه با تعدد تصمیم‌گیران و انباشت قوانین مواجهیم. خوشبختانه تاکسی‌های اینترنتی یکی از نمونه‌های موفق همکاری رگولاتوری با کسب و کارها بود. چون به واقع همگی از شرایط آزار دهنده نرخ بی‌حساب و کتاب دربستی‌ها و تاکسی‌ها مطلع بودیم و تاکسی‌های اینترنتی زمین بازی در این حوزه را تغییر دادند. خوشحالیم که در حال حاضر نهاد ناظر ما رقیب ما نیست. چون مثلاً تاکسیرانی نمی‌توانست رگولاتور تاکسی‌های اینترنتی باشد.»
نگین انصاری، معاون حقوقی تپسی نیز توضیح داد: «از هر ظرفیتی برای اینکه بتوانیم این هدف را به ثمر برسانیم استفاده کردیم، پا به پای نامه‌‌ها خودمان هم به سازمان‌ها می‌رفتیم، حالا که فکر می‌کنم یک جاهایی هم به نفع ما شد که قانون‌گذاری دست یک نهاد نبود، چون نهادهای منعطف‌تر در این زمینه بیشتر همراهی کردند. در حال حاضر مجوز ما از اتحادیه کسب و کارهای مجازیست و قانون‌مدارانه پیش رفتن، ما را زودتر وارد بورس کرد.»
زیرساختی برای تضمین امنیت وجود ندارد
پورسیدآقایی در مورد نامشخص بودن آدرس رانندگان تشریح کرد: «راننده تاکسی اینترنتی هم باید یک آدرس مشخص و محل سکونتی در شهر داشته باشد. رانندگان بدون آدرس خطری برای امنیت شهر و مسافران هستند. مهاجرت به تهران زیاد شده است و ما رانندگانی را می‌شناسیم که با هم خانه می‌گیرند آن هم اشکالی ندارد. اما باید یک آدرس برای آن وجود داشته باشد. راننده‌هایی هم هستند که شب در خیابان و در ماشین خود می‌خوابند، اینها در نظم جامعه اختلال ایجاد می‌کنند.»
منشی‌پور پاسخ داد: «اتفاقاً بخش آدرس راننده‌ها بخشی است که ما خودمان هم به شدت پیگیر آن هستیم. بخش امنیت سفر برای ما حائز اهمیت است و برایمان مهم است که اطلاعات راننده‌ها کامل باشد.»
وی افزود: «حتی آدرس راننده‌ها را هم می‌گیریم منتهی مسئله این است که ما ابزاری برای صحه‌گذاری نداریم. در کشورهای دیگر دنیا زیرساختی وجود دارد که هر فرد شناسه مشخص دارد و از طریق آن می‌توان به آدرس دسترسی پیدا کرد و صحه‌گذاری کرد که آیا آدرس درست است یا خیر. ولی ما در ایران همچین امکانی نداریم. در واقع آدرس را داریم، ولی زیرساختی در کشور وجود ندارد که بتوانیم آن را صحه‌گذاری کنیم. اما به شدت با سازمان‌های ذی‌ربط پیگیر رفع این چالشیم.»
