رمزارزها می‌توانند یکی از گزینه‌های تعیین مهریه در ایران باشند؟
با توجه به اینکه رمزارزها در ایران اعتبار قانونی ندارند و همچنین قابل توقیف نیستند، در حال حاضر استفاده از آنها برای پرداخت مهریه قانونی نمی‌باشد و می‌تواند به ایجاد مشکلات حقوقی و مالی منجر شود.
به گزارش ایران دکونومی، بر اساس مصوبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۸ هیئت وزیران، استخراج فرآورده‌های پردازشی رمزنگاری شده رمزارزها (ماینینگ) با دریافت مجوز از وزارت صنعت، معدن و تجارت مجاز می‌باشد، اما استفاده از رمزارز صرفاً با قبول مسئولیت خطرپذیری از سوی متعاملان در مبادلات خارجی صورت می‌گیرد و مشمول حمایت و ضمانت دولت و نظام بانکی نمی‌شود.
در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ «سیداحسان خاندوزی» وزیر امور اقتصاد و دارایی درباره استفاده از رمزارزها اذعان داشت: از ابتدای شروع به کار دولت سیزدهم بر استفاده از ظرفیت‌های رمزارزها به شکل قانونی برای کمک به شرایط تجاری کشور اصرار داشتیم و متنی نیز با همکاری سایر اعضا به طور مشخص بانک مرکزی و وزارت نیرو در حوزه تولید رمزارزها و دستگاه‌های مبادله رمزارزها تهیه کردیم که در دست تصویب اعضای هیئت دولت قرار دارد. امیدواریم با تصویب آن گامی در جهت استفاده از رمزارزها برداریم که یکی از محورهای برنامه هفتم توسعه تعیین تکلیف رمزارزها است.
به گزارش ایرنا، معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان تهران در تاریخ ۲۰ آذر ۱۴۰۲ پیامکی به صورت سراسری به شهروندان ارسال کرده و به آنها هشدار داد که «استفاده از رمزارز در مبادلات داخل کشور مجاز نیست». همچنین به اینکه «رمزارزها مشمول حمایت و ضمانت دولت و نظام بانکی نیست» تاکید کرد.
مطابق با تصمیم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، استفاده از رمزارزها برای پرداخت مهریه در ایران، در حال حاضر قانونی نیست. در سال ۱۳۹۹، بانک مرکزی ایران اعلام کرد که هیچ کدام از ارزهای دیجیتال مانند، بیت کوین و سایر رمزارزها را، به‌عنوان واحد پرداخت قانونی نمی‌شناسد و استفاده از آنها در تراکنش‌های مالی، ممنوع است.
آمار سازمان ثبت احوال از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا اول بهمن ماه نشان می‌دهد که در این مدت ۴۰۳ هزار و ۸۱۵ ازدواج ثبت شده و بنابر اعلام سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، در هیچ یک از آنها ارزهای دیجیتال به عنوان مهریه ثبت نشده است.
