به گزارش ایران دکونومی، تا 10 سال گذشته امید به خانه‌دار شدن برای مردم 25 ساله بوده ولی امروز این رقم برای طبقه متوسط کشور به 74 سال رسیده است.شاخص انتظار برای مسکن در کشور به طور متوسط به 74 سال رسیده است که این میزان حول و حوش سن امید به زندگی در کشور است. 

اهمیت بخش مسکن بر هزینه‌های خانوارها و اختصاص بخش بزرگی از درآمد خانوارهای مستاجر به این بخش موجب شده است که افراد در در فکر تهیه مسکن باشند.

 با استناد به آمارهای رسمی مربوط به درآمد و هزینه خانوارهای شهری در سال 1401، نشان می‌دهد شاخص انتظار برای مسکن در کشور به طور متوسط به 74 سال رسیده است.

اطلاعات مرتبط با سطح درآمد و هزینه سالانه خانوارهای شهری، یکی از دو جزئی است که می‌توان با استفاده از آن در کنار وضعیت متوسط قیمت مسکن، شاخص دسترسی و طول دوره انتظار خانه‌‌‌اولی‌‌‌ها برای خانه‌‌‌دار شدن را سنجش کرد.

اگرچه آمار رسمی مربوط به سطح متوسط قیمت مسکن در تهران و کشور در سال 1401 هنوز منتشر نشده است اما بر اساس گزارشی که چندی پیش با عنوان «چالش‌‌‌های سیاستگذاری مسکن شهری در ایران» از سوی مرکز پژوهش‌‌‌های مجلس منتشر شد که در آن درصدهایی مربوط به رشد قیمت مسکن اعلام شده بود، برآوردها نشان می‌دهد در سال گذشته متوسط قیمت هر مترمربع مسکن در شهرهای کشور به 20 میلیون تومان رسیده است.

سال 1401 متوسط قیمت هر مترمربع مسکن در شهر تهران به حول و حوش 38 میلیون تومان رسید.

سال گذشته متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری کشور معادل 167 میلیون تومان بوده است؛ و هزینه سالانه این خانوارها نیز 137 میلیون تومان اعلام شده است.

در تهران نیز متوسط درآمد سالانه خانوارها 230 میلیون تومان و میانگین هزینه سالانه آنها 196 میلیون تومان برآورد شده است.

مدت زمان خانه دار شدن

این آمارها نشان می‌دهد سال گذشته قدرت پس‌‌‌انداز خانوارهای شهری کشور 16‌درصد و در شهر تهران 15 درصد بوده است. این میزان به طور متوسط در دهه 80 حدود 30‌درصد و در دهه 90 حول و حوش 25‌درصد بوده است. ما با استفاده از این دو شاخص، طول دوره دسترسی خانوارها به مسکن بر اساس دو شاخص «دسترسی به مسکن» و همچنین «انتظار برای خرید مسکن» را محاسبه کردیم.

شاخص دسترسی به مسکن( نسبت میانگین قیمت آپارتمان 100 متر مربعی در کشور به در آمد سالانه خانوارها در سال 1401 که نشان می دهد با این درآمد خانه دار شدن چند سال زمان می برد)

کل کشور :

سال 1401: (12 سال) / سال 1400: ( 10سال)

تهران:

سال 1401: (17 سال)

شاخص انتظار برای خرید مسکن( طول زمان صاحب خانه شدن با قدرت کنونی پس انداز خانوار ها که بر اساس درآمد – هزینه خانوار درسال 1401، نرخ پس انداز در کشور 16 درصد و در تهران 15 درصد است)

کل کشور:

سال 1401: (74 سال)

سال 1399: (با پس انداز حدود 30 درصدی): 36 سال / سال 1396:(قبل از جهش قیمت مسکن): زیر15 سال

نرخ متعارف در دنیا: حدود 10سال

تهران:

سال1401:(112 سال) / سال99: (109 سال)

سال 98: بانرخ پس انداز 25 تا 30درصد: (60سال) / سال 84 با نرخ پس انداز حدود 30 درصد:(22 سال)

با توجه به اینکه طولانی‌‌‌تر شدن زمان انتظار و دسترسی خانوارها به مسکن به معنای ورود طیف گسترده‌‌‌تر و تعداد بیشتری از زوج‌‌‌های جوان و خانه‌‌‌اولی‌‌‌ها به بازار اجاره است، مهم‌ترین پیامد این موضوع خود را در شکل افزایش فشار تقاضا در بازار اجاره و افزایش سرعت رشد اجاره‌‌‌بها نشان می‌دهد.

راهکارهای کاهش طول زمان خانه دار شدن چیست؟

اقتصاددانان به طراحی سه مسیر به عنوان «راه اصلی»، «مسیر میان‌بر» و «گذرگاه موقت» برای عبور از بحران ملکی اشاره دارند.

دیدگاه‌‌‌های کارشناسی حاکی است مسیر اصلی، از «حداقل یک دهه رشد اقتصادی 8 درصدی» برای «افزایش درآمد سرانه و بهبود اوضاع اقتصادی و در نتیجه تقویت قدرت خرید مسکن» در کنار «اصلاحات اقتصادی معطوف به کاهش تورم عمومی و کاهش رشد نقدینگی به منظور کاهش سرعت رشد قیمت مسکن» و همچنین «مهار ریسک‌‌‌های تولیدکننده انتظارات تورمی در جامعه که در این سال‌ها بر تقاضای سوداگرانه خرید مسکن و بالارفتن شدید تورم مسکن اثرگذاشته است»، عبور می‌کند.

«راه میان‌بر»، نیز از مسیر «ایجاد و توسعه اجاره‌‌‌داری حرفه‌‌‌ای» و همچنین «انبوه‌‌‌سازی واحدهای مسکونی ریزمتراژ همزمان با رشد اقتصادی بالا در یک دوره 3 تا 5 ساله» می‌‌‌گذرد.

اما در این میان یک «گذرگاه موقت» نیز وجود دارد و آن «جذاب‌‌‌سازی اجاره‌‌‌داری» از طریق «غیرجذاب‌‌‌کردن انجماد ملکی و بدون استفاده گذاشتن خانه‌‌‌ها توسط چند‌خانه‌‌‌ای‌‌‌ها» است؛ تا از این مسیر حجم عرضه خانه اجاره‌‌‌ای تا حدودی در بازار افزایش یابد و گروهی از زوج‌‌‌های فاقد مسکن از این مدت بسیار طولانی برای خانه دار شدن نجات پیدا کنند.

لینک کوتاه :
اشتراک گذاری : Array
برچسب ها :