رسانهها به کانالهای مختلف نیاز دارند
به گزارش ایران دکونومی، برگزار کردن رویداد، جای خود دارد، اما رسانهای کردن اتفاقات آن رویداد داستان مجزایی است. هاب رسانه یکی از بخشهای مهم نمایشگاه اینوتکس است که تب و تاب نمایشگاه را ورای مرزهای فیزیکی آن مخابره میکند. هاب رسانه پاتوق خبرنگارانی است که در آمد و شد بین سالنها و استیجهای نمایشگاه به تهیه خبر میپردازند.
علی رضوی، مدیر رسانه اکوموتیو، در سالهای مختلف، در انجام ماموریتهای هاب رسانه مشارکت داشته و رسانه اکوموتیو حامی این بخش از اینوتکس بوده است که قبل از اینوتکس۲۰۲۳، در راستای تجربیات قبلی وی، با او به گفتگو پرداختیم.
شرایط حمایت از هاب چه بود؟
ما از سال ۱۳۹۶ به عنوان رسانه اکوسیستم نوآوری فعالیتمان را شروع کردیم. در بخش رویدادهای اکوسیستم، اولین بار در اینوتکس ۲۰۱۸ مشارکت داشتیم. نمایشگاه یک غرفه در اختیار ما قرار داد و در عوض متعهد شدیم از استارتاپهای حاضر در نمایشگاه ویدئو تهیه کنیم. این کار را در هاب رسانه انجام دادیم. تعداد ویدیوها زیاد بود، به شکلی که برای یکسال به صورت هفتگی در صفحات اینستاگرام اکوموتیو و اینوتکس منتشر میشد. برای سال بعد، از دبیرخانه اینوتکس با ما تماس گرفتند و درخواست همکاری جدیتری داشتند. مذاکره کردیم و روی لیستی از خدمات به توافق رسیدیم اما شیوع کرونا سبب تغییر شکل برگزاری نمایشگاه شد. نمایشگاه به صورت آنلاین برگزار شد و بسیاری از مفاد توافق دیگر موضوعیت نداشت. فعالیت ما به تهیه مصاحبه از مهمانان بخش حضوری اینوتکس محدود شد.
پیمانکاری هاب رسانه به چه صورت است؟
مدیریت امور رسانهای اینوتکس به خصوص هاب رسانه توسط روابط عمومی پارک پردیس انجام میشود. مشارکت ما همواره به برخی امور اجرایی نظیر تولید محتوا یا بهروزرسانی کانالهای اطلاع رسانی محدود بوده است. در سال ۱۴۰۱، همین مشارکت محدود هم با واسطه انجام شد.
چرا واسطه؟
در سال گذشته نیازمندیهای رسانهای از سوی اینوتکس اعلام شد و ما هم در پاسخ پیشنهادمان را ارسال کردیم. ما تمام جوانب هزینهای را لحاظ کرده بودیم و لذا در مقایسه هزینه مستقیم، مبلغ پیشنهادی ما نسبت به دیگران بالا بود. کار به فردی از مجموعه دیگری به صورت شخصی سپرده شد. چند هفته مانده به نمایشگاه، چالشهایی در هاب رسانه به وجود آمد و از ما خواستهشد در اقدامات رسانهای مشارکت داشته باشیم. با وجود اینکه از نظر مالی پیشنهاد جذابی وجود نداشت و فرصت مناسبی هم برای طرحریزی کار رسانهای در دسترس نبود، برای کمک به برگزاری نمایشگاه تصمیم به مشارکت گرفتیم. ما با رقمی حداقلی مشارکت کردیم که همان هم به طور کامل تسویه نشد.
در هاب رسانه اینوتکس چه چالشهایی داشتید؟
باور دارم که مسئولان اینوتکس به دنبال ایجاد بهترین پوشش رسانهای برای نمایشگاه هستند. اگر ضعفی در این موضوع وجود دارد، از جانب ما و دیگر رسانهها است که هنوز به قدری حرفهای نیستیم که یک برنامه پوشش رسانهای عالی برای این رویداد پیشنهاد کنیم. این را هم باید بپذیریم که کار رسانهایِ عالی، هزینه بالایی دارد. وقتی برای صرف بودجه برنامهریزی میکنیم، معمولاً بار هزینهای کار رسانهای بیشتر از باقی عناوین جلوه میکند و مدیران خیلی سخت حاضر میشوند برای این امور هزینه کنند.
اینوتکس یک رویداد بزرگ با بخشهای متنوع است. وقتی میخواهید چنین رویدادی را معرفی کنید تا مخاطبان تصمیم به مشارکت در آن بگیرند، حجم گستردهای از محتوا برای انتشار خواهید داشت. اگر به عنوان مخاطب، تمام پیامها را در یک قالب و از یک کانال دریافت کنید، کلافه خواهید شد. در این شرایط به کانالهای رسانهای متعدد و شیوههای متنوع انتقال پیام نیاز دارید. بازوی رسانهای اینوتکس باید این توانایی را به دست آورد که ضمن حفظ هویت نمایشگاه، چارچوبهای متفاوتی برای مخابره پیام خلق کند. خلاقیت عنصری است که در فعالیتهای رسانهای نمایشگاه به چشم نمیآید. الزامی وجود ندارد که تمام اتفاقات اینوتکس در قالب خبر، در تمام خبرگزاریها بازتاب داشته باشد. یکی از مسئولیتهای رسانه، انتخاب خبر درست و انتشار آن از طریق کانالی مناسب است. وقتی از هاب رسانه صحبت میکنیم، انتظار داریم تیمی آنجا باشد که فضای رسانهای را به خوبی بشناسد، پیامهای حائز ارزش رسانهای را تشخیص دهد و انتشار آن از طریق موثرترین کانال را پیگیری کند. هاب رسانه اینوتکس، هاب خبرگزاریها است. بخش قابل توجهی از ظرفیتهای رسانهای مربوط به شبکههای اجتماعی است که به کار گرفته نمیشود. محتوای مناسب شبکههای اجتماعی در هاب رسانه اینوتکس تولید نمیشود. مشارکت صفحات فعال در شبکههای اجتماعی در پوشش برنامههای اینوتکس، خصوصاً در قالب محتوای تعاملی، اثر ویژهای بر گسترش دامنه اثرگذاری نمایشگاه خواهد گذاشت. سختیهای این کار کم نیست، اما حتماً ارزش صرف انرژی را دارد.
چه نقدی به اینوتکس دارید؟
ظرفیت اینوتکس بسیار بیشتر از چیزی است که در سالهای اخیر بروز یافته است. این نمایشگاه قربانی یک لجاجت ساده و یک تصمیم اشتباه است. برگزاری نمایشگاه در پارک فناوری پردیس، تصمیمی است که سطح نمایشگاه را تنزل داده است. این که پارک فناوری پردیس عنصری تاثیرگذار در اکوسیستم نوآوری کشور است، بر کسی پوشیده نیست ولی وقتی میخواهیم در خصوص برگزاری یک نمایشگاه تصمیمگیری کنیم، تسهیل دسترسی و حداکثر کردن فرصت دیدن و دیده شدن معیارهای اصلی هستند. برگزاری نمایشگاه خارج از تهران، دسترسی را سخت کرده است. بسیاری از شرکتها به همین دلیل مایل به حضور در اینوتکس نیستند و ترجیح میدهند زمان و هزینهشان برای الکامپی صرف کنند که در محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی تهران برگزار میشود. این فاصله از تهران سطح مشارکت خبرنگاران در پوشش رسانهای را هم تحت تاثیر قرار میدهد و از ظرفیت بازتاب رسانهای نمایشگاه میکاهد. شاید وقت آن رسیده است که دوباره تصمیمی در خصوص محل برگزاری نمایشگاه گرفته شود و به جایی منتقل شود که از امکانات استاندارد نمایشگاهی برخوردار است. برای برندینگ و نمایش ظرفیتهای فناورانه پارک پردیس، راهکارهای زیادی وجود دارد که اجبار به آشنایی با پارک از طریق برگزاری اینوتکس در آن، یکی از بدترین این راهکارها است.