کار تمام وقت منابع انسانی، خوب یا بد؟

به گزارش ایران دکونومی، برخی از شرکت‌ها به خصوص کسب‌وکارهای نوپا، از مدل‌های مختلفی مثل نداشتن ساعت کاری یا تسک‌محوری در مدیریت منابع انسانی خود استفاده می‌کنند. این نوع ساعت کاری نوین، در کنار فواید و مزیت‌هایی که دارد، معایبی نیز ایجاد کرده است. در این مقاله، با متخصصین این حوزه گفتگو کردیم و نظراتشان را جویا شدیم:

سارا نظری، متخصص منابع انسانی در گفتگو با ایران دکونومی گفت: تسک‌محور بودن هر چقدر شغل‌ها به سمت این مسئله حرکت کنند که فرآیند کار قابل تشخیص نباشد خوب است. تسک‌محوری برای شغل‌های نتیجه محور مناسب است. پس این مسئله به نوع کار هم مربوط است. هرچه به سمت مشاغل حوزه تک می‌رویم این مدل ایده بهتری است. نداشتن ساعت کاری هم برای مشاغلی که با مشتری سر و کار نداشته باشند، می‌توانند این نوع کار را داشته باشند. مثلا، برای واحد فروش که مشتری در ساعات معینی با آن‌ها تماس می‌گیرد، شناوری ساعت کاری منطقی نیست، اما در دیگر مشاغل که وابسته به مشتری نیست، می‌تواند مفید باشد و از سمت کسب‌وکار یک امتیاز محسوب شود، چرا که آن کسب‌وکار، آفر ویژه‌ای به نیروهایش ارائه می‌دهد.

وی افزود: اینکه به سمت تسک‌محوری یا شناوری ساعت کار می‌رویم، شانس این بالا می‌رود که تعادل کار و زندگی منابع انسانی به هم بریزد؛ خیلی از افراد، توان مدیریت این موضوع را ندارند. در مرحله اول به نظر می‌رسد شاید اگر نیروها به این صورت کار کنند، کمتر از حد معمول کار کرده‌اند، در صورتی‌که تحقیقات نشان داده برعکس این قضیه اتفاق می‌افتد، چرا که آن‌ها کار خود را به خانه، تفریح و… می‌برند و پس از مدتی فرسوده می‌شوند.

تقریباً در پروسه شرکت‌های مطرح که از آفر ساعت شناور یا تسک‌محوری استفاده می‌کنند، حتماً این آموزش برای منابع انسانی در نظر گرفته می‌شود که بتواند هم شناور کار کند و هم به زندگی شخصی‌اش برسد. اگر این تعادل به هم بخورد ترک کار هم زیاد اتفاق می‌افتد. بنابراین این وظیفه سازمان است که نیروهایش را آموزش دهد که چطور دورکار یا تسک‌محور کار کنند و به زندگی شخصی‌شان و سلامت روانی‌شان آسیبی نرسد. در نهایت بهره‌وری در شرکت‌های حوزه تک را حداقل بالا می‌برد.

ساعت کاری منابع انسانی، نظم یا فاجعه؟!

مهرداد تاری‌زاده، کارشناس جذب و استخدام کارگزاری آگاه نیز در این خصوص گفت: با توجه به ورود نسل جدید به بازار کار، داشتن ساعت کاری یک فاجعه محسوب می‌شود. البته باید در نظر داشت که تسک‌محور بودن به شرطی مفید است که تسک‌ها برای ۸ ساعت کار در روز در نظر گرفته شود در غیر اینصورت، تعادل کار و زندگی افراد به هم می‌ریزد. ترکیب ایده‌آل برای منابع انسانی، تسک‌محوری و ساعت کاری است. چون نیاز است نیروها، ساعت‌هایی را در کنار تیم بگذرانند تا بهره‌وری بالاتری داشته باشند.

وی در توضیح روش مدیریت این نوع کار توضیح داد: برای مدیریت افراد، معمولا کارسنجی و زمان‌سنجی انجام می‌شود و تسک‌های روزانه، هفتگی، ماهانه، سه ماهه، شش ماهه و سالیانه بر اساس زمان چیده می‌شود و فردی به عنوان ناظر داخلی و فرد متخصصی نیز به عنوان ناظر خارجی این زمان‌ها را بر مبنای تسک‌ها تایید می‌کنند.

امیرحسین چکامه، مدیر جذب و استعدادیابی گروه اسنپ نیز در خصوص تسک‌محوری یا ساعت کاری منابع انسانی گفت: الزاماً نمی‌توان گفت که این نوع کار خوب یا بد است. بستگی به پایبندی افراد تیم به اصول دارد. اگر ساعت مشخصی وجود داشته باشد که در آن زمان بتوان به همه افراد تیم دسترسی داشت، تسک‌محوری به زندگی شخصی افراد آسیب بزند. مثلاً یک تیم ۵نفره را در نظر بگیرید که وظایف افراد به هم وابسته است و کار تسک‌محور برای آن‌ها تعریف شده باشد، باید ساعتی مشخص باشد که این افراد به هم دسترسی داشته باشند تا کار افراد تیم که وابسته به دیگر اعضاست، متوقف نشود. وقتی فرهنگ تسک‌محور بودن جا نیفتد و افراد انجام تسک‌هایشان را به ساعت‌های غیر نرمال یا غیر مشخص (مثلاً ۴صبح) محول کنند، مسئله‌ساز می‌شود، چرا که تسک کاری یک نفر ورودی تسک همکارش محسوب می‌شود. من فقط زمانی می‌توانم انجام تسک را به ساعت‌های دلخواه خود ببرم که کار افراد دیگری به من وابسته نباشد یا اضطراری برای انجام یک پروژه باشد. پس تسک‌محوری زمانی می‌تواند مفید باشد که بتوان ساعت مشخصی که بهره‌وری بالاتر است را انتخاب کنیم. پس داشتن فرهنگ تسک‌محوری بسیار مهم و حائز اهمیت است.