مقیاس پذیری در استارتاپ‌ها به چه معناست؟
یکی از مسائل مهمی که از مشخصه‌های استارتاپ نیز محسوب می‌شود، بحث مقیاس پذیری یا رشد بالای آن استارتاپ است. در این مقاله به این مفهوم می‌پردازیم.
به گزارش ایران دکونومی، زمانی که به یک مدل کسب‌وکار مقیاس پذیر اشاره می‌کنیم، به این معناست که اگر امروز با ده نفر در حال انجام کار است، می‌تواند فردا آن کار را با صد نفر انجام دهد. علاوه بر این، گردش مالی بسیار بالا و افزایش مشتریان در آینده برای آن قابل تصور است و مشکلی در روند آن ایجاد نمی‌کند. در واقع رشد سریع کسب‌وکار با این مدل ممکن می‌باشد.
بنابراین، مقیاس پذیری قابلیت یک استارتاپ برای افزایش منابع فعلی در جهت رشد و عمل کردن در مقیاسی بزرگ‌تر، بدون محدود شدن توسط عواملی مانند سرمایه گذاری مالی، منابع انسانی و ساختارهای مرسوم تعریف می‌شود.
برخی از شرکت‌ها و استارتاپ‌ها توانایی منحصر به فردی برای مقیاس‌پذیری سریع دارند و در رده شرکت‌هایی با رشد بالا قرار می‌گیرند. دلیل آن می‌تواند عدم تمرکز بر دارایی فیزیکی و مدل نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS) برای تولید و ارائه کالا و خدمات باشد. شرکت‌هایی که سربار عملیاتی کمی دارند و بار کم یا بدون بار انبارداری یا نگهداری موجودی دارند، برای رشد سریع به منابع یا زیرساخت زیادی نیاز ندارند.
حتی شرکت هایی که ارتباط مستقیمی با صنعت فناوری ندارند، با بهره‌گیری از فناوری‌های روز، توانایی بیشتری برای افزایش مقیاس دارند. فناوری‌های دیگری که به مقیاس پذیری کسب‌وکارها کمک می‌کنند شامل نوآوری‌هایی جهت صرفه‌جویی در استفاده از نیروی کار مانند سیستم‌های مدیریت خودکار انبار است که توسط خرده‌فروش‌های بزرگ مانند آمازون و والمارت استفاده می‌شود.
مقیاس پذیران چه ویژگی‌هایی دارند؟
در ادامه به ویژگی‌هایی که یک استارتاپ یا کسب و کار مقیاس پذیر دارد، اشاره خواهیم کرد.
۱. انتخاب بازار هدف وسیع
اولین ویژگی استارتاپ مقیاس پذیر، ورود به بازار هدف گسترده و وسیع است. در حقیقت باید ایده و طرح خود را برای بازار هدف گسترده برنامه‌ریزی کند تا بتواند به رشد سریع دست یابد. البته استارتاپ‌های مقیاس پذیر بعد از ورود به بازار، توسط شتابدهنده‌ها و سرمایه‌گذاران خطرپذیر حمایت خواهند شد.
۲. برنامه‌ریزی عرضه و تقاضا
استارتاپ مقیاس پذیر باید در هر دو سوی عرضه و تقاضای بازار، یک شبکه قوی و نیرومند داشته باشد. در واقع به این معنا که در قسمت تقاضا، ساختاری را شکل دهد که با مشتریان تعامل کرده و به شناخت نیازهای آنها بپردازد. در قسمت عرضه نیز به شناسایی توانایی کسب‌وکار در حوزه منابع و سرمایه بپردازد و طرح‌های رشد استارتاپ را عملی سازد.
۳. نیروی انسانی محدود
از دیگر ویژگی‌های استارتاپ مقیاس پذیر، کاهش تعداد کارمندان مورد نیاز استارتاپ می‌باشد. در واقع ساختار استارتاپ باید به گونه‌ای باشد که به سیستمی کردن برخی عملیات‌های فرآیند کاری منجر شده و نیروی انسانی مورد نیاز را در استارتاپ به حداقل برساند.
۴. کاهش هزینه تبلیغات، بازاریابی و فروش
یکی از مهمترین ویژگی‌های استارتاپ مقیاس پذیر، کاهش هزینه‌های بازاریابی و فروش می‌باشد. در واقع استارتاپ قبل از رشد در بازار به یک محصول و خدمت مناسب مشتریان دست پیدا می‌کند. از این رو این مورد کمک خواهد کرد تا هزینه بسیاری را برای بازاریابی و فروش صرف نکند.
۵. توزیع گسترده
ویژگی دیگر استارتاپ مقیاس پذیر، برخورداری از توزیع ساده و آسان می‌باشد. در واقع استارتاپ بابت تحویل محصول و یا ارائه خدمت به مشتریان هزینه محدود و کمی صرف خواهد کرد. چرا که از طریق دسترسی به سرویس ابری و شبکه جهانی، امکان ایجاد نرم‌افزار در ماشین‌های ارزان‌قیمت فراهم خواهد کرد.
۶. کاهش هزینه‌های پشتیبانی
اکثر برنامه‌های نرم‌افزاری مدرن قادر هستند که به صورت خودکار و اتوماتیک پشتیبانی شوند. از این رو این قابلیت باعث شده که هزینه محصولات قابل فروش کاهش یافته و سود ناخالص آن افزایش یابد.
۷. سنجش قانون
آخرین مورد از ویژگی‌های استارتاپ مقیاس پذیر، ورود به کسب‌وکارها و محدوده بازار بوده که موانع قانونی و حقوقی کمی دارند. در واقع به دلیل این که قوانین و مقررات مکرر می‌تواند رشد برخی از استارتاپ ها را با چالش مواجه سازد، استارتاپ های مقیاس پذیر محدوده و حوزه‌ای را انتخاب می‌کنند که بسیار قانونمند و دشوار نباشد.
