متاورس چیست و چگونه کار می‌کند؟

متاورس چشم‌اندازی از چیزی است که بسیاری در صنعت کامپیوتر معتقدند تکرار بعدی اینترنت است: فضای مجازی واحد، مشترک، پایدار و سه بعدی که در آن انسان‌ها زندگی را به گونه‌ای تجربه می‌کنند که در دنیای فیزیکی نمی‌توانستند.
در واقع متاورس از دو واژه متا (Meta) و ورس (Verse) تشکیل شده است. کلمه متا به معنی «برتر و فراتر» و ورس که از کلمه «Universe» گرفته شده به معنی «جهانی» است. به این ترتیب عبارت متاورس را می‌توان «جهان برتر» یا «فراتر از جهان» تلقی کرد.
برخی از فناوری‌هایی که دسترسی به این دنیای مجازی را فراهم می‌کنند، مانند هدست‌های واقعیت مجازی (VR) و عینک‌های واقعیت افزوده (AR) به سرعت در حال تکامل هستند. سایر اجزای حیاتی متاورس، مانند پهنای باند کافی یا استانداردهای قابلیت همکاری، احتمالاً سال‌ها باقی مانده‌اند یا ممکن است هرگز محقق نشوند و باید در این فضا پیش برویم و نظاره‌گر پیشرفت‌ها باشیم.

تاریخچه متاورس
اصطلاح متاورس در سال 1992 توسط نویسنده نیل استفنسون در رمان علمی تخیلی خود با نام حادثه برفی (Snow Crash) ابداع شد و کار بر روی فناوری‌هایی که زیربنای یک اینترنت مبتنی بر واقعیت مجازی هستند به دهه‌ها قبل برمی‌گردد.

البته تاریخچه متاورس به قبل از آن نیز برمی‌گردد:

مفهوم متاورس برای اولین بار در دهه 1950 در داستان‌های علمی تخیلی با آثار اولیه مانند رمان نیورومنسر از ویلیام گیبسون و فیلم ترون در سال 1982 ظاهر شد. این داستان‌ها دنیای مجازی همه‌جانبه‌ای را توصیف می‌کردند که انسان‌ها می‌توانستند آن را کشف کنند. اگر این تعریف را به «واقعیت مجازی» بسط دهید، آنتونین آرتو، شاعر فرانسوی، قبلاً در سال 1938 از واژه واقعیت مجازی در مجموعه مقالات خود «تئاتر و دوگانه آن» استفاده کرده است. اولین شبیه سازی واقعی پس از آن در سال 1962 با ماشینی “Sensorama” ساخته شد که تجربه موتور سواری را در شهر نیویورک از طریق یک فیلم سه بعدی با صندلی ارتعاشی و حتی فن و بو شبیه سازی می‌کرد.
همانطور که گفته شد، پس از اولین تلاش‌ها برای واقعیت مجازی، در سال 1992، نویسنده نیل استفنسون در رمان پرفروشش Snow Crash اصطلاح “متاورس” را ابداع کرد و آن را به عنوان یک متاورس مجازی تصور کرد که در آن مردم با یکدیگر تعامل می‌کنند و جهان‌های مجازی مشترک را در آینده‌ تجربه می‌کنند. در سال 1997، ریچارد گاریوت، توسعه‌دهنده مشهور بازی‌های ویدیویی، از این اصطلاح برای توصیف یک بازی نقش‌آفرینی آنلاین به نام Ultima Online استفاده کرد که یک سال بعد منتشر شد و به‌طور گسترده به عنوان اولین بازی MMO (Massively Multiplayer Online) شناخته می‌شود.
در سال 2003، دنیای مجازی سه بعدی آنلاین به نام “زندگی دوم” منتشر شد تا به مردم اجازه دهد تا جهان‌های مجازی ایجاد کنند، با آنها تعامل داشته باشند و کالاهای مجازی را مبادله کنند. تنها 3 سال پس از انتشار Roblox و ایجاد یک هایپ برای کاربرانی که به راحتی می‌توانستند دنیای مجازی (از بلوک‌های “blox”) ایجاد کنند یا از دنیای مجازی دیگر کاربران دیگر برای بازی در آنها استفاده کنند که به سرعت به موفقیت رسید.

با گذشت زمان، شرکت‌های فناوری بیشتری شروع به کشف مفهوم واقعیت مجازی و ایجاد نسخه‌هایی از این دنیای دیجیتال جدید کردند. در سال 2012، Oculus، اولین هدست سه بعدی ارزان قیمت راه‌اندازی شد و تنها 2 سال پس از آن در سال 2014 توسط فیس بوک خریداری شد. با گوشی‌های هوشمند، اتصالات اینترنتی و دستگاه‌های سریع‌تر، ظهور پلتفرم‌ها و بازی‌هایی مانند Pokemon Go که بازی‌های واقعیت افزوده و دنیای واقعی را با بازی مجازی ترکیب می‌کرد، یا Fortnite که اکنون میزبان بیش از 250 میلیون بازیکن در دنیای بازی‌های MMO مجازی است، آغاز شد.
مراحل بعدی تبلیغات متاورس در سال 2021 آغاز شد؛ زمانی که فیس بوک نام خود را به “متا” تغییر داد و مایکروسافت پلتفرم “مش(Mesh)” را منتشر کرد. هر دو دنیای فیس‌بوک (متا) و مش مایکروسافت تلاش می‌کنند تا کسب‌وکارها را برای استفاده از واقعیت مجازی و دنیای مجازی برای جلسات، کارگاه‌ها و موارد دیگر جلب کنند.
این روند ادامه یافت و هر سال سخت‌افزار و نرم‌افزار جدیدی منتشر می‌شود که باعث می‌شود هدست‌های VR سبک‌تر، با وضوح بهتر، سخت‌افزار سریع‌تر و مهم‌تر از همه ارزان‌تر شوند. با این حال، پذیرش انبوه هنوز اتفاق نیفتاده است، زیرا بسیاری از موانع باید برطرف شوند.

متاورس در فیلم‌ها و رمان‌ها
مفهوم متاورس در فیلم‌ها، بازی‌های ویدیویی و رمان‌ها بسیار محبوب شده است. در فیلم‌هایی مانند Ready Player One و Tron Legacy، ما یک متاورس کاملاً تحقق یافته را می‌بینیم که در آن افراد می‌توانند دنیاهای جدیدی را کشف و فانتزی‌های خود را اجرا کنند. در شکل رمان، نویسندگانی مانند ارنست کلاین و نیل استفنسون به طور گسترده درباره متاورس نوشته‌اند.

رمان‌ها:
-نیورومنسر اثر ویلیام گیبسون (1984)
-«حادثه برفی» اثر نیل استفنسون (1992)
-“کربن تغییر یافته” نوشته ریچارد کی مورگان (2002)
-«بازیکن یک آماده» اثر ارنست کلاین (2011)
-«دنیای جدید فرسوده» اثر دامینی رعنا (2021)

فیلم‌ها:
-«ماتریکس» (1999)، به کارگردانی برادران واچوفسکی
-ترون (1982) به کارگردانی استیون لیزبرگر
-“eXistenZ” (1999)، به کارگردانی دیوید کراننبرگ
-“طبقه سیزدهم” (1999) به کارگردانی جوزف روسناک
-«بازیکن یک آماده» (2018) به کارگردانی استیون اسپیلبرگ
-«مرد آزاد» (2021) به کارگردانی شاون لوی

متاورس چگونه کار می‌کند؟
از آنجایی که متاورس تا حد زیادی ساخته نشده است، توافق کمی در مورد نحوه عملکرد آن وجود دارد.
با این حال، به طور کلی، متاورس یک اکوسیستم دیجیتالی است که بر اساس انواع مختلف فناوری سه بعدی، نرم‌افزار همکاری و ابزارهای مالی غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین ساخته شده است.
عواملی مانند میزان قابلیت همکاری بین دنیای مجازی، قابلیت حمل داده‌ها، حاکمیت و رابط‌های کاربری به نحوه بیرون آمدن متاورس بستگی دارد.
لورن لوبتسکی، مدیر ارشد Bain & Company، در جلسه‌ای در مورد متاورس در اجلاس استراتژی پلتفرم MIT 2022، سه سناریو ممکن را تشریح کرد:

متاورس همچنان دامنه‌ای از برنامه‌های کاربردی است که توسط مصرف کنندگان برای سرگرمی و بازی استفاده می‌شود، اما از واقعیت مجازی فراگیر فاصله دارد.
متاورس توسط اکوسیستم‌های رقیب بزرگ کنترل می‌شود – به عنوان مثال، دنیای متا، اپل و اندروید.
متاورس فضایی پویا، باز و قابل تعامل است، بسیار شبیه به اینترنت اما به صورت سه بعدی.

چگونه می‌توان به متاورس دسترسی پیدا کرد؟
دو فناوری که برای توسعه و رشد متاورس مهم هستند، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده هستند:
-واقعیت مجازی یک محیط سه بعدی شبیه‌سازی شده است که کاربران را قادر می‌سازد تا با محیط مجازی به گونه‌ای تعامل داشته باشند که واقعیت را آنطور که از طریق حواس ما درک می‌شود، تقریباً مهیا کند. این واقعیت در حال حاضر معمولاً از طریق یک هدست VR که میدان دید کاربر را در اختیار می‌گیرد قابل دسترسی است. هپتیک‌ها، از جمله دستکش، جلیقه و حتی لباس‌های ردیابی تمام بدن، تعامل واقعی‌تری را با محیط مجازی امکان پذیر می‌کنند.
-واقعیت افزوده نسبت به VR غوطه‌ورتر است. از طریق یک نوع لنز، پوشش‌های دیجیتال را در بالای دنیای واقعی اضافه می‌کند. کاربران همچنان می‌توانند با محیط واقعی خود تعامل داشته باشند. بازی Pokémon Go یک نمونه اولیه از AR است.

در حال حاضر، بسیاری از تجربیات متاورس ارائه شده توسط پلتفرم‌های بازی مانند Roblox، Decentraland و Minecraft از طریق مرورگرها یا دستگاه‌های تلفن همراه و اتصال سریع اینترنت قابل دسترسی هستند.

فناوری‌های متاورس
استر شین (Esther Shein)، نویسنده فناوری، در مقاله‌اش «7 فناوری برتر برای توسعه متاورس» توضیح داد که ناظران صنعت از تدوین فناوری‌هایی که به متاورس قدرت می‌بخشد دوری می‌کنند. این مورد تا حدی به این دلیل است که متاورس در حال تکامل است و تا حدی به این دلیل که بسیاری از ابزارهایی که متاورس را هدایت می‌کنند، خود از فناوری‌های متعددی تشکیل شده‌اند.
برای مثال، گارتنر ترجیح می‌دهد فناوری‌های متاورس را در قالب «موضوعات فناوری» توصیف کند. موضوعات شامل محاسبات فضایی، انسان‌های دیجیتال، تجربیات مشترک، بازی و دارایی‌های توکن شده است. Forrester Research ابزارهای متاورس را به عنوان «فعال‌کننده‌های محیط‌های توسعه سه بعدی» توصیف می‌کند. افراد حرفه‌ای ماهر در مدل‌سازی سه بعدی و اینترنت اشیا برای توسعه دیجیتال از جمله استعدادهایی هستند که شرکت‌ها باید برای آنها استخدام کنند.
اجماع بین منابع متخصص شِین این بود که این هفت فناوری بیشترین تأثیر را در توسعه متاورس در دهه آینده خواهند داشت:

-هوش مصنوعی
-اینترنت اشیا
-واقعیت گسترده
-رابط مغز و کامپیوتر
-مدل سازی و بازسازی سه بعدی
-محاسبات فضایی
-بلاکچین

تفاوت بین اینترنت و متاورس چیست؟
اینترنت شبکه‌ای متشکل از میلیاردها کامپیوتر، میلیون‌ها سرور و سایر دستگاه‌های الکترونیکی است. پس از آنلاین شدن، کاربران اینترنت می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، وب‌سایت‌ها را مشاهده کرده و با آن‌ها تعامل داشته باشند و کالاها و خدمات را خریداری و بفروشند.
متاورس با اینترنت رقابت نمی‌کند بلکه بر روی آن ساخته می‌شود. اینترنت چیزی است که مردم آن را “میگردند”، اما مردم می‌توانند تا حدی در متاورس”زندگی” کنند. رشد اینترنت خدمات بسیاری را ایجاد کرده است که راه را برای ایجاد متاورس پیش می‌برند.
وب 3 اصطلاحی است که برای نشان دادن نسخه جدیدی از اینترنت مبتنی بر بلاکچین استفاده می‌شود. پیوندها و تمایز بین این دو مفهوم یعنی متاورس و وب 3 مسئله را باز می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه یک Web3 غیرمتمرکز قصد دارد به کاربران کنترل بیشتر بر تجربه را بدهد.

امروزه چه استفاده‌ای از متاورس می‌شود؟

صنعت بازی‌های آنلاین چندین دهه تجربه در ایجاد دنیای مجازی دارد و تا آنجایی که یک متاورس کاربرد اصلی دارد، مخاطبان انبوهی که به بازی‌هایی مانند Roblox، Epic Games و Decentraland می‌آیند، پیشنهاد می‌کنند که بازی، ساختن دنیای مجازی و سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات ممکن است.
شرکت‌ها در حال آزمایش برنامه‌های متاورس در محل کار هستند که بر اساس برنامه‌های کاربردی مجازی شرکت‌ها در طول پاندمی کرونا برای پشتیبانی از کار از راه دور مستقر شده‌اند. کاربرد اولیه فناوری‌های متاورس شامل آموزش در محل کار است. حتی برخی از بیمارستان‌ها در حال حاضر از VR و AR برای آموزش روش‌های پزشکی رایج استفاده می‌کنند.

همچنین از متاورس برای آموزش، همکاری، جلسات و… نیز استفاده می‌شود.

چگونه NFTها در متاورس قرار می‌گیرند؟

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) نقش مهمی در سودمندی و محبوبیت متاورس دارند. NFTها نوعی دارایی دیجیتال امن هستند که بر اساس همان فناوری بلاکچین مورد استفاده ارزهای دیجیتال است. به جای ارز، یک NFT می‌تواند یک اثر هنری، یک آهنگ یا املاک دیجیتال را نشان دهد. NFT نوعی سند دیجیتال یا مدرک مالکیت را به مالک می‌دهد که می‌تواند در متاورس خرید یا فروخته شود.
Metaverse Group خود را به عنوان اولین شرکت املاک مجازی در جهان معرفی کرد و به عنوان عاملی برای تسهیل خرید یا اجاره ملک یا زمین در چندین دنیای مجازی متاورس، از جمله Decentraland، Sandbox، Somnium و Upland عمل می‌کند. پیشنهادات آن شامل فضاهای کنفرانس و تجاری، گالری‌های هنری، خانه‌های خانوادگی و… است.

در حالی که متاورس فرصت‌هایی را برای شرکت‌های جدیدی مانند گروه متاورس ایجاد کرده است تا کالاهای دیجیتالی ارائه دهند، شرکت‌های دیگری نیز وارد این عرصه شده‌اند. به عنوان مثال، نایک RTFKT را خریداری کرد؛ استارتاپی که کفش‌های کتانی مجازی بی‌نظیری تولید می‌کند.
همچنین نیک دونارسکی، یکی از بنیان‌گذاران Ore System، یک جامعه آنلاین متشکل از گیمرها، سازندگان محتوا و توسعه‌دهندگان بازی، می‌گوید: “NFT و بلاکچین پایه‌ای برای مالکیت دیجیتال است. مالکیت هویت واقعی یک فرد به متاورس منتقل می‌شود و NFTها این وسیله خواهند بود.”

شرکت‌های متاورس

این سه کمپانی معروف نرم‌افزار، دیدگاه‌های متاورسی خاص خود را دارند.
متا: مارک زاکربرگ، مدیرعامل این شرکت در اکتبر 2021 در اعلامیه‌ای تغییر نام تجاری خود را بیان کرد. در میان سایر محصولات غیر فیس‌بوک، متا تاکنون میلیون‌ها هدست متا کوئست خود را فروخته است.
در اطلاعیه متا، زاکربرگ گفت که هدف این شرکت تسریع در توسعه فناوری‌های اساسی، از جمله پلتفرم‌های اجتماعی و ابزارهای خلاقانه است که برای «جان بخشیدن به متاورس» مورد نیاز است. پس از انتشار اخبار تغییر نام تجاری در اواخر سال 2021، متا Horizon Worlds را راه‌اندازی کرد؛ یک فضای VR که کاربران می‌توانند به عنوان یک آواتار در آن حرکت کنند. سرمایه گذاری عظیم متا در متاورس توسط سرمایه‌گذاران یک قمار تلقی می‌شود، زیرا شرکت در یک اقتصاد نامطمئن با کاهش درآمد و اخراج کارکنان مواجه شد.

Epic Games: اپیک گیمز، سازندگان بازی تیراندازی آنلاین محبوب Fortnite با حدود 350 میلیون کاربر و نرم افزار Unreal Engine برای توسعه دهندگان بازی، قصد داشتند پس از یک سری سرمایه‌گذاری 1 میلیارد دلاری در سال 2021، ادعایی در متاورس داشته باشند.
دیدگاه اپیک گیمز از متاورس با دیدگاه متا متفاوت است، زیرا می‌خواهد فضایی مشترک برای تعامل کاربران با یکدیگر و برندها فراهم کند.

مایکروسافت: متاورس در مایکروسافت، رقیب جلسات آنلاین غول نرم افزاری برای زوم است. این سرویس جدید به کاربران Teams در مکان‌های فیزیکی مختلف اجازه می‌دهد در طول جلسات مجازی به تجربیات هولوگرافیک مشترک بپیوندند. این پلتفرم شامل مجموعه‌ای از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای آواتارها، مدیریت جلسه، رندر فضایی، همگام‌سازی بین چندین کاربر و “هولوپورتشن” است – یک فناوری ضبط سه بعدی که به کاربران امکان می‌دهد مدل‌های سه بعدی با کیفیت بالا از افراد را در زمان واقعی بازسازی و انتقال دهند. در کنفرانس Ignite خود در اکتبر 2022، این غول نرم‌افزاری به صورت پیش‌نمایش خصوصی ویژگی‌ای را راه‌اندازی کرد که به افراد اجازه می‌دهد در جلسات تیم‌ها، آواتارها را به‌جای ویدیوی زنده ایجاد و استفاده کنند.

مایکروسافت در حال همکاری با شرکت خدمات حرفه‌ای Accenture برای ایجاد فضاهای فراگیر با قابلیت مش است. Accenture هر سال بیش از 100000 نفر را استخدام کرده و از Microsoft Mesh برای کمک به کارکنان جدید استفاده می‌کند. استخدام‌های جدید در Teams گرد هم می‌آیند تا دستورالعمل‌هایی را درباره نحوه ایجاد یک آواتار دیجیتال و دسترسی به One Accenture Park، یک فضای مجازی مشترک که بخشی از فرآیند ورود است، دریافت کنند. فضای آن مانند یک اتاق کنفرانس مرکزی، یک اتاق جلسات مجازی و مونوریل‌های دیجیتالی است که استخدام‌کنندگان جدید برای سفر به نمایشگاه‌های مختلف از آن‌ها استفاده می‌کنند.

یک متاورس کامل کی پدید می‌آید؟

در حالی که ایده اصلی توانایی درگیر شدن در یک دنیای آنلاین مجازی سال‌هاست که وجود داشته است، به نظر می‌رسد که سال‌ها دور از یک متاورس واقعی باشیم که در آن تعاملات واقعی امکان‌پذیر است. به عنوان مثال، بیل گیتس، یکی از بنیانگذاران مایکروسافت، در پست وبلاگ خود در سال 2021، خاطرنشان کرد که اکثر مردم عینک واقعیت مجازی و دستکش ضبط حرکت ندارند تا بیان دقیق، زبان بدن و کیفیت صدایشان را نشان دهند.
با این حال، برای تجارت، گیتس پیش‌بینی کرد که در دو تا سه سال آینده بیشتر جلسات مجازی از جعبه‌های مربعی دوبعدی به متاورس حرکت خواهند کرد.

متاورس چگونه بر آینده تأثیر خواهد گذاشت؟

باید تاکید کرد که متاورس هنوز مجموعه‌ای از احتمالات است؛ نه یک واقعیت. ناشناخته‌های زیادی وجود دارد. اینکه چگونه متاورس دقیقاً آشکار می‌شود و چه کسی آن را کنترل می‌کند، چه چیزی را در بر می‌گیرد و چقدر بر زندگی ما تاثیر خواهد گذاشت، هنوز مورد بحث است. در یک انتهای طیف، کسانی هستند که معتقدند متاورس زندگی ما را بهبود می‌بخشد، و تجربیاتی را که نمی‌توانستیم در دنیای فیزیکی داشته باشیم را قادر می‌سازد. بدبینان متاورس آن را صرفاً بساط تجارب دیجیتالی امروزی می‌دانند، اما تغییردهنده نیست و به طور بالقوه چیزی بدتر در خصوص آن بیان می‌کنند که بزرگ‌کننده آسیب‌های فعلی رسانه‌های اجتماعی، از جمله کمپین‌های اطلاعات نادرست، رفتار اعتیادآور و تمایل به خشونت است.
در یک نظرسنجی در سال 2022 که به همراه مرکز Imagining the Internet دانشگاه ایلان انجام شد، مرکز تحقیقات پیو از 624 مبتکر فناوری، رهبران تجاری و فعالان در مورد تأثیر متاورس تا سال 2040 سؤال کرد. پاسخ‌ها متفاوت بود. بر اساس این گزارش، 54 درصد از این کارشناسان گفتند که انتظار دارند متاورس جنبه‌ای کاملاً عظیم و با عملکرد خوب از زندگی روزانه حداقل نیم میلیارد نفر در سراسر جهان باشد و 46 درصد نیز گفتند که چنین نخواهد بود.

به طور مشابه، یک نظرسنجی از 4600 رهبر کسب و کار و فناوری که توسط Accenture انجام شد، نشان داد که 71٪ از مدیران معتقدند که متاورس تأثیر مثبتی بر سازمان آنها خواهد داشت، اما تنها 42٪ معتقدند که این یک پیشرفت یا تحول است.

چگونه کسب و کارها باید برای متاورس آماده شوند؟

به گفته کارشناسان استخدام که با نویسنده فناوری لاتون مصاحبه کرده‌اند، ایجاد محیط‌های کاری موفق متاورس به چیزی بیش از پیوند فضاهای اداری و پروتکل‌های موجود در فضاهای مجازی نیاز دارد. در واقع، تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که دفاتر موجود به یک معادل مجازی سه بعدی می‌تواند بهره‌وری را کاهش دهد.

اندرو هاکن، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت Mesmerise، یک فروشنده فناوری واقعیت مجازی، گفت: هنوز، مانند اینترنت در دهه 1990، متاورس فرصتی برای “توسعه جهان” است. کارشناسانی که لاتون با آنها مصاحبه کرد، گفتند که اگر درست انجام شود، فناوری‌های متاورس می‌توانند بخش دورکاری را افزایش دهند، همکاری را بهبود بخشند، آموزش را تسریع کنند، نیاز به فضای اداری را کاهش دهند و به طور کلی کار را به مکانی شادتر تبدیل کنند. فرانک دیانا، شریک مدیریت و آینده پژوه در خدمات مشاوره تاتا، گفت: متاورس همچنین مشاغل را حذف می‌کند و شرکت‌ها را ملزم به مهارت مجدد کارگران می‌کند.

لاوتون هشت مورد استفاده برتر را به تفصیل در این مقاله توضیح داد: “متاورس چگونه بر آینده کار تاثیر خواهد گذاشت؟” در اینجا سه مورد وجود دارد:
-تقویت کار تیمی و همکاری: دیانا گفت، به‌عنوان مثال، به جای تخته‌های سفید، یادداشت‌ها و نمایشگرهای بزرگ که اصلی‌ترین ایده‌های حضوری هستند، تیم‌ها می‌توانند روش دیگری داشته باشند.
-امکان یادگیری سریع‌تر گیم پلی تعاملی و شبیه سازی می‌تواند سرعت یادگیری را افزایش دهد و نتایج را بهبود بخشد. به عنوان مثال، کارمندان را قادر می‌سازد تا یاد بگیرند که چگونه با تجهیزات مانند “زندگی واقعی” کار کنند یا برای یک مشتری با پول کلان به فروش برسند.
ارزیابی عملیات متاورس می‌تواند بازدید مدیران از یک کارخانه، مرکز توزیع یا محل ساخت و ساز در آن سوی دنیا، دست دادن با کارمندان و انجام بازرسی‌ها را آسا‌ن‌تر کند.

مزایا، معایب و چالش‌های متاورس

مهم نیست که متاورس چه شکلی به خود بگیرد، استانداردهای امنیت سایبری و حریم خصوصی به عنوان چالش‌های اصلی مطرح می‌شوند.
همانطور که اشوین کریشنان، کارشناس امنیتی، در مقاله‌های همراه خود در مورد چالش‌های امنیت سایبری فرامنطقی و نگرانی‌های حفظ حریم خصوصی توضیح داد، فقدان قوانین حفظ حریم خصوصی برای متاورس خطرات بسیاری را برای مشاغل و کاربران به همراه دارد، از جمله موارد زیر:
-استفاده نادرست و قابل اجرا بودن مقررات حریم خصوصی فعلی، مانند GDPR.
-جمع آوری داده‌های گسترده
-مسائل مربوط به حقوق داده‌ها و مالکیت
-حریم خصوصی کاربر

کریشنان توصیه کرد که کسب‌وکارها باید در ایجاد یک خط‌مشی حفظ حریم خصوصی داده‌ها متناسب با سازمان‌هایشان فعال باشند و با صاحبان اصلی پلتفرم‌های متاورس و سازمان‌های استاندارد برای ایجاد امنیت و حفاظت از حریم خصوصی کار کنند. مصرف‌کنندگان باید تلاش کنند تا سیاست‌های امنیتی و حفظ حریم خصوصی داده‌های کسب‌وکارهایی را که به آنها مراجعه می‌کنند و پلتفرم‌های متوازی که آن کسب‌وکارها در آن زندگی می‌کنند، درک کنند.
از جنبه مثبت، یک متاورس، انسان را قادر می‌سازد به جایی برود که قبلاً هرگز قادر به رفتن نبوده است. ارتباطات اجتماعی آنلاین بسیار غنی‌تر می‌شوند. البته رفتار بدی که در پلتفرم‌های اجتماعی مشاهده می‌شود پتانسیل بزرگ‌نمایی در دنیای مجازی را دارد.

با این اوصاف متاورس مزایای بسیاری دارد و در کنار آن معایبی نیز داراست؛ ولی در کل صنعتی نوپا است و اگر به خوبی پیش برود می‌تواند رشد و فراگیری خوبی را به همراه داشته باشد.