کتابی که طی ۲۵ سال نوشته شده بود به پرفروش‌ترین‌ها پیوست
آسوشیتدپرس: «پرومته آمریکایی» که سال ۲۰۰۵ جایزه ادبی پولیتزر را از آن خود کرده بود، دوباره به جدول فروش بازگشت. سال ۲۰۲۱ بود که کریستوفر نولان برای اولین بار «پرومته آمریکایی: پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر» کتاب زندگی‌نامه جامعی که مارتین شروین و کای برد نوشته بودند.
به گزارش ایران دکونومی، کریستوفر نولان را اغلب با فیلم هایی میشناسیم که زحمت زیادی دارند و جزئیات زیادی را رعایت کردند.
این در حالیست که در سال ۲۰۲۱ نولان سوژه ای را انتخاب کرد که همیشه روی میز هالیوود قرار میگرفت اما کسی روی این ایده ای که نولان از آنِ خود کرد قمار نمیکرد.
سوژه از چنین قرار است که کتاب زندگی‌نامه جامعی که مارتین شروین و کای برد نوشته بودند، درباره فیزیکدانی که پدر بمب اتمی شناخته شده به تصویر کشیده شده است.
و حالا زمانی که دوسال از آن موقع گذشته اوپنهایمر نولان به یکی از جنجالی‌ترین ها تبدیل شده است.
کیلیان مورفی در این فیلم نقش همین دانشمندی که که به آن اشاره کردیم به نام اوپنهایمر را بازی میکند.
اوپنهایمر یکی از افراد قابل احترامی بود که کمک زیادی به فیزیک و مکانیک کوانتومی کرد اما زمانی که جنگ جهانی دوم شروع شد و وی به عنوان مدیر علمی پروژه منهتن –پروژه فوق سری دولتی با هدف توسعه اولین بمب اتمی- انتخاب شد، داستان شکلی دیگر به خود میگیرد. رهبری و مدیریت سازمانی که به عهده او بود برای انجام این پروژه، به ساخت بمب هسته‌ای نابودکننده‌ای منجر شد که در هیروشیما و ناکازاکی باعث مرگ بالغ بر ۲۰۰ هزار ژاپنی شد، و تا ابد تاریخ را طوری دیگر رقم زد.
وفاداری نولان در فیلمنامه به کتاب، نویسنده اش کای‌برد را بسیار شگفت‌زده و خشنود کرد و به گفته‌ی خودش برای شروین این موضوع بسیار حائز اهمیت بوده که در این فیلم مواردی مثل پارادوکس‌های واقع در قلب شخصیت اوپنهایمر و جزییاتی که با تغییرات بزرگی در تاریخ جهان مطرح بود رعایت شود.
جالب است که روند به وجود امدن این کتاب هم میتواند با جذابیت روند ساخت فیلم برابری کند.
در واقع مارتین شروین بود که معامله خلق این کتاب را انجام داد و تحقیقات ان را شروع کرد و در نهایت ان را به نتیجه نهایی رساند، اما تنها وقتی که کای برد همکاری خود را با ان شروع کرد، «پرومته آمریکایی» پدید آمد.
نیویورک تایمز در این باره نوشته ای دارد که: مارتین شروین قردادی امضا کرد و در آن متعهد شد که اوپنهایمر را خلق کند، اما در اواخر دهه ۱۹۹۰، او ناچار به اعتراف شد که به مشکل خورده و مسیر برایش سخت شده. و جالب اینکه شروین، استاد تاریخ و نویسنده، دو دهه قبل از آن در سر داشت که زندگی‌نامه‌‌‌ای دقیق و کامل از جی رابرت اوپنهایمر بر کاغذ بیاورد و روند عملی کردن ایده‌اش ۲۰ سال بعد به سرانجام رسید به طوری که با خود می‌اندیشید آیا واقعا این کتاب تمام خواهد شد؟او بسیار در این باره تحقیق کرده بود و واقع‌بینانه کار بسیار دشواری انجام داده بود و نزدیک به ۵۰۰۰۰ صفحه مصاحبه، متن، نامه‌ها، خاطرات روزانه، اسناد طبقه‌بندی‌شده و پرونده‌های اف‌بی‌آر را در زیرزمین خانه‌اش میان کلی از جعبه‌های ناتمام نگه داشته بود اما همه این تحقیقات باعث نشده بود حتی یک کلمه بنویسد.
شروین اوایل تمایل چندانی به قبول این پروژه نداشت و در ابتدا این پروژه را نپذیرفته بود. اما آنگوس کامرون که خواننده و منتشر کننده اولین کتاب شروین در ناپف بود که مانند اوپنهایمر یکی از قربانیان مک کارتیسم بود- اصرار زیادی ورزید تا این کتاب به خلق برسد.
سرانجام شروین در ۱۳ مارس ۱۹۸۰، قرادادی ۷۰ هزار دلاری با این ناشر امضا کرد و ناشر نیمی از پرداختی را انجام داد، اما انتظار او برای به اتمام رسیدن این کتاب نهایت ۵ سال بود.
و در نهایت امر طول نوشتن این کتاب به ۲۵ سال رسید، که به تنهایی ممکن نبود و شروین در این مسیر تنها نماند.
«اوپنهایمر» کریستوفر نولان در آخر هفته پیش شروع شد و بسیاری از جوانان آمریکایی برای اولین بار با داستان زندگی جی رابرت اوپنهایمر روبه‌رو شدند و خواهند شد. اما یکی از جذابیت های اصلی این فیلم بر دوش بیوگرافی کامل و هیجان‌‌انگیز ۷۲۱ صفحه‌ای که جایزه پولیتزر به نام «پرومته آمریکایی: پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر» را از آن خود کرد و نوشته شروین و کای برد است میباشد.
اوپنهایمر پر فراز و نشیب نهایت توسط ناپف در سال ۲۰۰۵ منتشر شد؛ اما دوستی بین این دو نویسنده با انگیزه و متعهد بنا بر تحقیق مشترکی که بر روی هنر زندگی نامه داشتند خودش میتواند یک اثر باشد– در نهایت «پرومته آمریکایی»خلق شد.
اوپنهایمر میتواند هر زندگی‌نامه نویسی را بترساند.
یک انسان با استعداد و هوشمند، آزمایشگاه فوق سری را در لوس آلاموس، نیومکزیکو رهبری کرد و بمب اتمی را از امکان تئوریک به واقعیت وحشتناک در یک فاصله زمانی بسیار کوتاه تبدیل کرد. زمان که گذشت او به نوعی به عنوان یک فیلسوف دوران هسته‌ای پس از جنگ ظاهر شد و به صورت بسیار عیان مخالف ساخت بمب هیدروژنی بود و نمادی از نبوغ تکنولوژیک و وجدان انسان‌دوستانه از خود با جای گذاشت.
موضعی که انتخاب شد باعث این بود تا اوپنهایمر در دوره مک‌کارتی یکی از هدف‌ها باشد و دشمنانش را تحریک کرد تا او را طرفدار کمونیسم خطاب کنند. در نتیجه او مصونیت امنیتی خود را از دست داد و در راه کوری قرار‌گرفت که دیگر از چیزی خبردار نبود و زمانی در ۶۲ سالگی بود، سال ۱۹۶۷ در پرینستون، نیوجرسی درگذشت.
اوپنهایمر منتشر شده در سال ۲۰۰۵، جایزه پولیتزر برای زندگی نامه را برنده شد.
پسر اوپنهایمر، پیتر از مصاحبه رسمی در فرار بود، پس شروین با خانواده‌اش به بیابان پکو نزدیک سانتافه رفت، سوار اسبی شد و به سمت کابین روستایی اوپنهایمر رفت و در حالی که او و پسر آقای نابغه در حال ساخت حصار بودند توانست با او مکالمه داشته باشد و گفتگو کند.
وقت شروین تمام شد. سردبیرش از کار بازنشسته شد و تمام تلاشش را صرف این کرد تا از ویرایش جدیدی صورت نگیرد چون همیشه یک نفر دیگر برای مصاحبه کردن و یا یک سند دیگر برای خواندن پیدا میشد.
شروین در شرایطی بود که کتاب ناتمامش موجب شده بود تا خانواده اش از ان یک شوخی بسازند.
الکس، پسرش میگفت: «در تمام کودکی‌ام کارتون نیویورکر را روی یخچالمان بود ؛ «مردی که جلوی ماشین تحریر ایستاده و دورش پر از کاغذ‌های ناتمام است. همسرش دور از او ایستاده و میگوید «تمامش کنم؟ چرا بخواهم آن را تمام کنم؟»
به‌گفته نولان: «داستان اوپنهایمر یکی از پیچیده ترین و حساس‌ترین داستان‌هاییست که با ان مواجه شدم و فکر نمی‌کنم بدون کتاب کای و مارتین این کار انجام شدنی میبود.»
منبع: تئاتر آنلاین
